اشعار مرحوم استادخلیل قادری سعدی «عشق و ایمان»

شعری زیبا از مرحوم استادخلیل قادری سعدی «عشق و ایمان»

عاشق ان است که جان درره جانان بدهد

انچه دارد همه رابرسرعهدو پیمان بدهد

سروجان رابه ره عشق وبه احسان بدهد

عاشق ان نیست که هرروزی به عشقی سوزد

عاشق ان است که جان درره ایمان بدهد

همچو پروانه مگرمست وشررباربسوخت

تا که سرمشقی دگراوبه سرجان بدهد

یعنی هر جاکه رودیاکه به هر سونگرد

 دست معشوقه  خود ان گل خندان بدهد

منع پروانه مکن درطب شعله شمع

 تا نسوزد نتوان پاسخی انسان بدهد

انچنان شسفته عشق است که با سوزوگذار

 راحت جان طلبد تاکه بدان حان بدهد

دل بی عشق ندا خبر از لذت عشق

عاشق ان است که جان درصف میدان بدهد

درس جانبازی پروانه نه کاریست عجیب

 برسرهرکه فتدعشق دوصد جان بدهد

همه شب تابه سحر سوزش پروانه شمع

خبر خوش به تو ان صبح درخشان بدهد

شوربلبل همه از عشق گل وریحان است

عاشقان راز دمش صبح درخشان بدهد

سحراززمزمه عشق توای بلبل زار

مژده وصل تورا بادگل افشان بدهد

قادری درطب عشق زجان می کوشد

عاشق جان به کف ودرره جانان بدهد   

 شاعر:مرحوم استادخلیل قادری سعدی

 روحش شاد ویادش تا ابد گرامی