ورزشی برای درمان ميگرن
میگرن یکی از اختلالات شدید است که ویژگی آن سردردهای ملایم یا شدید پی در پی می‌باشد و غالباً با علایمی در سیستم عصبی آتونومس همراه است. این واژه از زبان یونان/یونان ἡμικρανία (hemikrania)گرفته شده است، “درد در یک طرف سر”،” از ἡμι- (hemi-) و and κρανίον (kranion), “جمجمه” این نوع از سردرد در یک طرفه است (بر نیمی از سر تاثیر می‌گذارد) و ماهیتا ضربان‌دار است و از ۲ ساعت تا ۷۲ ساعت ادامه دارد. علایم همراه با آن می‌تواند شامل حالت تهوع، استفراغ، نورگریزی (افزایش حساسیت به نور)، صدا ترسی (افزایش حساسیت به صدا) باشد و درد به طور کلی با بالا رفتن فعالیت بدنی افزایش می‌یابد.
بیش از یک سوم افراد مبتلا به سردردهای میگرنی نشانه‌های پیش درامدی/اورا را دریافت می‌کنند: نوعی اختلالات گذرای دیداری، حسی، زبانی یا حرکتی که نشان می‌دهند سردرد به زودی شروع خواهد شد. این باور وجود دارد که دلایل بروز میگرن ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی است.
حدود دو سوم افراد مبتلا سردردها را از خانواده به ارث می‌برند. نوسان سطح هورمون می‌تواند نقش داشته باشد: میگرن در زمان بلوغ، در پسرها کمی بیشتر از دخترهاست، اما در میان زنان حدود دو تا سه برابر بیشتر از مردان است. سردردهای میگرنی معمولاً در دوره بارداری کاهش می‌یابند. .ساز و کار دقیق میگرن ناشناخته است. البته این باور وجود دارد که میگرن به دلیل نوعی اختلال در رگهای خونی و عصبی باشد.نظریه اولیه مربوط به افزایش قابلیت تحرک قشر مخ و کنترل ناهنجار یاخته‌های عصبی درد در عصب سه قلوی ساقه مغز می‌باشد.
اولین توصیه مدیریتی برای این نوع از سردردها استفاده ازمسکنهایی مانند ایبوپروفن و استامینوفن است، و برای تهوع و پیشگیری از حمله استفاده از انتی امتیک توصیه می‌شود. داروهای تخصصی تر میگرن شامل تریپتانها یا ارگوتامینها هستند که آنها را می‌توان برای کسانی توصیه کرد که مسکن‌های ساده بر آنها تاثیر ندارند. در سراسر جهان بیش از 10% از مردم در برخی از برهه‌های زندگی دچار میگرن شده‌اند.
همانطور که مي دانيد ميگرن نوعي سردرد است که برخي افراد را گرفتار مي کند. سر درد به صورت عود کننده و شديد بوده و اغلب موارد فرد را آزار مي دهد و فعاليتهاي معمول را مختل مي سازد. با ورزش و فعاليت مناسب مي توان اين وضعيت را بهتر کرد.
يک برنامه ي ايروبيک ملايم، مي تواند تناوب حملات و شدت حمله هاي سردرد را کاهش دهد. در واقع، ورزش مداوم و شديد مي تواند منجر به تسريع روي دادن سردرد ميگرني شود به همين دليل بايد در انجام فعاليتها دقت و احتياط کنيد. همچنين نوع فعاليتي که مي کنيد بايد سنجيده و دقيق باشد تا فعاليت منجر به تشديد سردرد نگردد.
ورزش روزانه به عنوان يک عامل پيشگيري کننده محسوب مي شود. البته اين عامل در زمان بروز حمله ميگرن نمي تواند با درد رقابت کند و در اين زمان موثر نيست.
ورزش و فعاليت، تنشها و فشارهايي که بر بدن وارد مي شود را از بين مي برد. همچنين گردش خون در بدن را تسهيل مي کند. هر دوي اينها تغييرات فيزيولوژيکي هستند که احتمال حمله هاي ميگرني را کاهش مي دهند.
افرادي که از اين بيماري رنج مي برند و يک برنامه ي ايروبيک ملايم و منظم دارند، کاهش در تناوب حملات را ذکر مي کنند. به گفته ي اين افراد تکرار حملات به نصف کاهش مي يابد. البته وضعيت افراد مختلف با هم متفاوت است و چنانچه در انجام ورزشها با مشکلي مواجه شديد بايد ورزش را قطع کرده و از پزشک خود راهنمايي بخواهيد.
در اينجا تعدادي ورزش براي بهتر شدن ميگرن شما پيشنهاد مي کنيم:
1- قدم زدن يا دويدن به مدت 30 دقيقه در روز و حداقل سه بار در هفته. هنگامي که بدن شما طي چند ماه در اين وضعيت قرار بگيرد، با افزايش اکسيژن، مواد مغذي و افزايش توانايي فيزيکي، مي توانيد کاهش در حملات ميگرن را تجربه کنيد.
2- به ورزشي که به آن علاقه داريد بپردازيد مانند تنيس، بسکتبال،واليبال، بيس بال و يا فوتبال.
3- مي توانيد به ميزان پنج بار در هفته دوچرخه سواري کنيد.