ریزش مو به صورت گسترده و پخش

مجموعه : سلامت مو
ریزش مو به صورت گسترده و پخش

در این حالت همه پوست سر به صورت یکدست دچار ریزش مو شده است.

 

این فرم طاسی در خانم ها بسیار شایع می باشد و در آن نه تنها تعداد موها کاهش یافته بلکه قطر هر تار مو نیز کم شده است. نظر به اینکه ریزش مو در این بیماری گسترده و پخش است و منطقه دهنده موها در پشت سر نیز درگیر می باشد، لذا این افراد انتخاب خوبی برای پیوند موی طبیعی نمی باشند و این کار به صلاح آنها نمی باشد.

 

بر خلاف نوع قبلی ریزش مو در خانم ها، این فرم طاسی در خانم ها دارای علل متنوعی به غیر از مسئله توارث می باشد و لذا لازم است که شخص مبتلا مورد ارزیابی دقیق قرار گرفته و نوع درمان وی نیز به دقت تعیین گردد.

 

ذکر این نکته ضروری است که در همه انسان ها (چه خانم و چه آقا) با گذشت زمان و پیر شدن، فرق سر بازتر شده و موهای تمامی قسمت های سر نازک تر و کمتر  می گردند.

 

این یک پدیده طبیعی بوده و دیده شده است که تا سن 50 سالگی حدود نصف خانم ها دارای درجاتی از کم شدن و نازک شدن موها گردیده اند.

 

با شروع یائسگی این مسئله مشخص تر و شدید تر می گردد و حتی به دلیل افزایش نسبی میزان تستوسترون در زمان یائسگی، تعداد موهای جلوی سر نیز مقداری کاهش می یابد. ولی همان طور که گفته شد طاسی وسیع و کامل خیلی بندرت در خانم ها مشاهده می گردد.

 

علل  ریزش مو به صورت گسترده و پخش عبارتند از:

 

1-سن: به این معنی که اکثریت سالمندان نسبت به زمان جوانی دارای موهای کمتر و نازک تری هستند.

2-وراثت: در برخی اشخاص به صورت ارثی با پیر شدن موهای همه سر کمتر و نازک تر می شوند.

3- اختلالات هورمونی: به خصوص مشکلات تیروئید و سایر بیماری های هورمونی که موجب ترشح بیش از حد هورمون های مردانه می گردند.

4- داروها: مانند قرص ضد حاملگی، داروهای ضد مالاریا، داروهای ضد تشنج، داروهای ضد پارکینسون، داروهای تیروئید، داروهای پایین آورنده چربی خون، داروی ضد جوش غرور جوانی به نام ایزوترتینوین (آکوتان)، داروهای ضد فشارخون، داروهای ضد سرطان، داروهای اعصاب، داروهای رقیق کننده خون، داروهای پایین آورنده کلسترول، داروهای ضد نقرس، داروهای ضد التهاب مثل انواع کورتون، مقادیر بالای ویتامین A و تریپتوفان و داروهای مخدر مثل کوکائین.

5- استرس های روحی شدید: که معمولا 2 تا 3 ماه بعد باعث ریزش مو می شوند. به نظر می رسد که فولیکول های موی زنان در برابر فشارهای عصبی آسیب پذیرتر از آقایان است و لذا به دنبال مشکلات روحی بیشتر و وسیع تر دچار ریزش گسترده موی سر می گردند..

6- بیماری های بدنی شدید: از هر نوع به خصوص تب بالا و عفونت شدید که معمولا 2 تا 3 ماه بعد باعث ریزش مو شده و متعاقب بهبودی کامل موها دوباره در می آیند.

7- زایمان: که معمولا چند ماه پس از آن تعداد زیادی از موها ریخته ولی غالبا همه آنها مجددا در می آیند.

8- بیماری های عمومی بدن: که ماهیت مزمن و طول کشیده دارند.

9- آسیب ناشی از رنگ مو، اکسیدان، صاف کننده های مو: و به طور کلی هرگونه دستکاری مو به صورت طولانی و مرتب

10- مشکلات زنانه: مانند تومورهای تخمدان

11- اعمال جراحی و بیهوشی عمومی

12- کم کردن وزن به صورت شدید و ناگهانی: به خصوص با رژیم های غذایی نامناسب و غلط

13- برخی بیماری های پوستی مثل اگزما و پسوریازیس در پوست سر: موجب نازک شدن موها شده ولی اغلب با برطرف شدن آنها مشکل موها نیز برطرف می گردد.

14- کم خونی: مثل فقر آهن به خصوص در خانم هایی که گیاهخوار هستند.

 

در صورتی که خانمی دارای ریزش مو به صورت گسترده و پخش باشد و علایم زیر در وی دیده شود بایستی تست های آزمایشگاهی لازم از طرف پزشک معالج برای ایشان درخواست شود، زیرا این احتمال هست که میزان هورمون های مردانه در خون او بالاتر از حد نرمال باشد:

 
نامنظمی در عادت ماهیانه به خصوص اگر این مسئله به مدت طولانی اتفاق افتاده باشد، جوش غرور جوانی (آکنه) به صورت شدید و همراه با کیست، موهای زاید در صورت و بدن، وجود علایم و صفات مردانه مانند کلفت شدن صدا، نازایی و ترشح شیر از پستان ها.

 

این فکر اشتباه است که صرفا به دلیل کم پشتی موها از اقداماتی نظیر رنگ کردن مو، استفاده از اسپری و ژل پرهیز کنیم با این تصور که این کارها برای موهای کم پشت و نازک ضرر دارند.

 

کار درست و منطقی این است که تعداد انجام این اقدامات را کاهش دهیم ولی انجام به موقع آنها نه تنها باعث خوش حالت شدن موها می گردد بلکه با کاهش استرس فرد می تواند در رشد بعدی موها مثمر ثمر باشد. بایستی متذکر شد که استفاده از اکسیدان (بلیچ کننده های مو) و موادی که موها را صاف می کنند (مثل گلت) اکیدا ممنوع هستند.

 

کوتاه نگه داشتن موهای کم پشت و یا استفاده از مدل های کوتاه نیز مفید هستند. در صورتی که می خواهید موهایتان را رنگ نمایید توجه داشته باشید که سایه های روشن تر رنگ، کم پشتی موها را کمتر نشان می دهد و از این نظر بهتر هستند.

 

یکی از دلایل مهم کم پشتی موها در خانم ها کمبود آهن است و لذا پس از ارزیابی آهن بدن با تست های آزمایشگاهی و در صورت لزوم مصرف  داروی مناسب (فقط با تجویز پزشک)، استفاده از مواد غذایی سرشار از آهن مانند گوشت قرمز، زرده تخم مرغ و سبزیجات دارای برگ های سبز تیره توصیه می گردند.

 

مصرف ویتامین C به بدن کمک می کند تا بتواند آهن بیشتری جذب نماید. اگرچه موی در حال رشد نیاز زیادی به پروتئین دارد ولی استفاده بیش از حد لزوم از مواد پروتئینی تاثیری  در رشد موها نداشته و توصیه نمی شود.

 

محلول موضعی ماینوکسیدیل در مبتلایان به کم پشتی مو باعث بهبود شرایط شده و لذا توصیه می گردد و غلظت دو درصد آن برای خانم ها  کافی است.

 

در حدود 5 درصد از کسانی که از این محلول استفاده می کنند دچار افزایش تعداد موها در صورت (معمولا گونه ها، بالای ابروها و گاهی لب بالا و چانه) شده با اینکه فرد اظهار می دارد که دارو را دقیقا به موضع کم پشت مالیده است.

 

علت این پدیده مشخص نبوده ولی این احتمال است که دارو از طریق جریان خون به مناطق دیگر رسیده و یا اینکه اندکی از دارو به بالش مالیده شده و در حین خواب با صورت تماس پیدا کرده است.

 

در هر حال با تداوم مصرف محلول موضعی معمولا این عارضه در عرض یک سال کاهش پیدا کرده و اگر هم دارو قطع شود موهای زاید به وجود آمده بعدا از بین می روند.

 

 قبلا برای درمان کم پشتی موها در خانم ها از استروژن استفاده می شد ولی در حال حاضر به دلیل تاثیر بیشتر محلول موضعی ماینوکسیدیل و مشخص نبودن فایده استروژن در این زمینه، استفاده از آن منسوخ شده است.

 

هورمون درمانی برای بیماری های دیگر (مثل علایم یائسگی) می تواند بر موها تاثیر منفی یا مثبت داشته باشد. اگر خانمی در حال مصرف پروژسترون است بایستی از پزشک خود بخواهد که از پروژسترون های نسل سوم که شباهت کمتری به آندروژن ها داشته و لذا ضرر کمتری برای رشد موها دارند استفاده نماید.

 

سیپروترون استات و اسپیرونولاکتون نیز گاهی برای کم پشتی موها در خانم ها استفاده می شوند. قرص فیناستراید که برای طاسی مردانه در آقایان استفاده می شود به هیچ عنوان در خانم ها کاربرد نداشته و نباید مصرف شود.

 

جدیدترین مطالب سایت