*رسول خدا(ص) فرمودند: آنانكه برای خدا به یكدیگر دست می دهند، گناهانشان آنگونه فرو می ریزد كه گویی دوباره از مادر تولد یافته اند.
*حضرت امام جعفرصادق(ع) فرمود: با یكدیگر دست دهید تا كینه های شما از بین برود.
*دست دادن مؤمن هزار حسنه دارد.
*ونیز فرمودند: در دست دادن شما با یكدیگر، اجر مجاهدین در راه خدا نهفته است.
*وقتی مؤمنین با یكدیگر دست می دهند، خداوند نیز دست خود را دراز كرده و با آن كسی كه محبت و علاقه ی شدیدتری نسبت به دوستش دارد دست می دهد.
*هرگاه مؤمنین با یكدیگر دیدار كرده و دست می دهند، خداوند، 100 رحمت برای آنان نازل می كند كه 99 رحمت نصیب فردی می شود كه علاقه ی بیشتری نسبت به برادر مؤمنش دارد.
*كسی كه دیرتر دست خود را از دست دوستش رها می كند، اجر بیشتری می برد.
*هرگاه پیامبر اكرم(ص) با كسی دست می داد صبر می كرد تا آن شخص دستش را از دست پیامبر رها سازد.
*گفته شده است اولین كسانی كه بر روی زمین با یكدیگر دست دادند، ذوالقرنین و حضرت ابراهیم(ع) بودند.
*پیامبر اكرم(ص) فرمودند: هر مردی كه با زن نامحرمی دست دهد، در روز قیامت، او را دست بسته بیاورند و در دوزخ افكنند.
*در بعضی روایات فرموده اند: مسلمانان با اهل كتاب(مسیحیان، یهودیان و زرتشتیان) و كافران دست ندهند و در بعضی دیگر فرموده اند دست دادن، از پشت لباس و جامه باشد، و چنانچه با دست برهنه با تو دست دادند، دستت را بشوی.
*عرف شده است كه وقتی كوچكتری به بزرگتری می رسد بلافاصله دستش را دراز می كند برای دست دادن به گمان خویش می خواهد تواضع و فروتنی خودش را نشان دهد در صورتی كه این عمل، صحیح نیست.
ابتدا باید بزرگتر دستش را به سوی كوچكتر دراز نماید و به اصطلاح آن را قابل بداند و سپس كوچكتر باید دست خود را به سوی دست دراز شده ی بزرگتر دراز نماید.
به عبارت دیگر، دست دراز كردن كوچكتر به سوی بزرگتر، فی الواقع نوعی تكلیف قائل شدن برای بزرگتر می باشد و ای بسا بزرگتری دوست نداشته باشد با شخصی كه از خودش كوچكتر است دست دهد و لذا كوچكتر حق ندارد ابتدا به ساكن دست خود را به سوی بزرگتر از خودش دراز نماید ولو به عنوان احترام، تعظیم، فروتنی و… باشد.