آشنایی با سگ ماهی کور ایران

آشنایی با سگ ماهی کور ایران

سگ ماهی کور از جمه ماهیان بومی کشور ایران است. زندگی این حیوان در غار، موجب ناتوانی او در دیدن اجسام و نابینا بودن او شده است.

این گونه تنها گونه ماهی کور از خانواده سگ ماهیان جویباری است که پراکنش آن تنها در همان غار آبی ، در استان لرستان که ماهی کور غار هم در آن زندگی می کند. محدود می شود لذا اهمیت فوق العاده ای از لحاظ ژنتیکی دارد .

اولین نمونه از این ماهی کفزی توسط Anthony Smith در آپریل ۱۹۷۶ شناسایی شد . آنها علاوه بر اینکه از داشتن چشم محروم اند . رنگدانه و فلس هم ندارند . دومین جفت از سبیلک هایشان به خوبی رشد کرده و به انتهای سومین جفت سبیلک ها می رسد .

متوسط طول بدن در آن ۴۵ میلی متر گزارش شده است . حداقل زمان لازم برای دو برابر شدن جمعیت آنها ۱۵ سال می باشد. سگ ماهی کور ایران از سال ۱۹۹۶ در فهرست قرمز گونه های در معرض خطر قرار گرفته است.

باله مخرجی از ۸ شعاع و باله پشتی از ۱۱ تا ۱۲ شعاع که همگی شعاع نرم می باشند تشکیل گردیده است.

از خانواده سگ ماهیان جویباری ، ۴ گونه دیگر از جنس Nemacheilus شامل گونه های bergianus لوچ سفیدرود در حوضه دریای خزر و دریاچه نمک ، percs در رودخانه کر و حوضه دریاچه مهارلو و دریاجه ارومیه ، kermanshahensis در حوضه رودخانه های دجله و فرات و گونه hampurensis همگی علاوه بر داشتن رنگ آمیزی زیبا از اندازه های مناسبی هم برای نگهداری در آکواریوم برخوردار می باشند.

گونه های ذکر شده از خانواده سگ ماهیان جویباری همگی بومی ایران بوده و پراکنش آنها به مکانهای ذکر شده محدود می گردد.