معرفی اِکینوکاکتوس

معرفی اِکینوکاکتوس

معرفی اِکینوکاکتوس

این کاکتوس از بزرگ ترین کاکتوس های کروی شکل است که با افزایش سن طویل می گردد. زیستگاه اکینوکاکتوس طبیعت وحشی مکزیک و جنوب آمریکا می باشد.
 
 
که گاه قطر آنها به ۱ متر و ارتفاع آنها به ۱٫۸ متر می رسد. اکینوکاکتوس ها برای رسیدن به اندازه های ستبر و بزرگ به گذشت سالیان درازی (نزدیک به ۱۵۰سال) نیاز دارند.
 
 
سطح بدنه آنها از توبرکول هایی آشکار تشکیل شده که این توبرکول ها به رنگ سبز تا آبی رنگ دیده می شوند و با ۸ تا ۵۰ شیار عمیق از هم جدا می شوند (تعداد شیارها بر حسب نوع گونه متغیر و گوناگون است).

 

بخش بالایی گیاه پوشیده از پشم و پرز زرد رنگ بوده و کاکتوس بسیار مقاومی در برابر اشعه و پرتو خورشید در بیابان می باشد. بیشتر آرئول ها کروی شکل و پرزدار که به صورت مجزا از هم قرار دارند، هر آرئول شامل ۵ تا ۱۲ خار شعاعی منحنی یا مستقیم شکل به درازای ۵ سانتیمتر و ۱ تا ۴ خار مرکزی به درازای ۵ تا ۱۰ سانتیمتر می باشد.

 

رنگ خارها از سفید، زرد طلایی و صورتی تا سیاه رنگ در گونه های مختلف متفاوت است. زیبایی اکینوکاکتوس در میان دیگر کاکتوس ها، به دلیل داشتن تیغه های طلایی به گونه ای یکدست و درهم، همگی سطح کروی گیاه را می پوشاند.

 

این کاکتوس برای تولید تیغه های سخت و محکم نیاز به نور شدید دارد و از این رو پرورش این کاکتوس به سبب آفتاب فراوان درایران به آسانی انجام پذیر است.

 

برای رسیدن به زمان گلدهی چنانچه شرایط مناسب باشد، نزدیک ۲۰ تا ۳۰ سال زمان نیاز خواهد بود.

 

 

برخی گونه های آن هنگامی که به اندازه یک توپ فوتبال شدند، زمان گلدهی خود را آغاز می کنند، در حلقه میانی، نزدیک رأس ساقه در میانه تا اواخر تابستان شکوفا می شوند و بر زیبایی کاکتوس دو چندان می افزایند. رنگ گل ها،از زرد کم رنگ تا زرد طلایی و گاه صورتی دگرگونی دارد.

 

سطح میوه اکینوکاکتوس ها پوشیده از پرز و مو که در رنگهای سبز و قهوه ای مشاهده می شوند. هنگام رسیدن میوه ها خشک شده و از قسمتی از بدنه خود شکافته می شوند و بدین ترتیب بذرهای آنها خارج می گردند.

 

خاک مورد نیاز این کاکتوس ها،خاک مخلوط و غنی با زهکشی خوب است که هنگام سرما، باید توجه داشت که خاک مرطوب نباشد. یکی از گونه های نامی اکینوکاکتوس گروزونی ( E.grusonii) است که برای تقویت آن می توان از کود پتاس دار سود جست. مهم ترین روش تکثیر این گیاه از راه کشت بذر آن انجام می گیرد.

 

 

کاشت بذر در فروردین تا اردیبهشت درون ظروف سر پوشیده ویژه بذر کاری انجام می شود. نزدیک ۶ ماه پس از کشت بذر خزانه ها برای جابجایی به گلدان های کوچک آماده هستند و پس از کاشته شدن در گلدان ۵ سال به درازا می کشد تا قطر آنها به ۱۵ تا ۱۸ سانتیمتر برسد.

 

این دسته از کاکتوس ها هر اندازه مسن تر شوند زیباتر می گردند و همراه رشدشان خارهایشان نیز محکم تر می گردد. نور دوستی و نیاز نوری آنها فراوان بوده و بیشترین نور را برای رشد و تولید گل نیاز دارند.

 

برای اکینوکاکتوس های جوان کمترین دمای لازم در فصول سرد نزدیک ۱۰ درجه سانتیگراد می باشد، ولی اکینوکاکتوس های مسن تر در برابر دمایی نزدیک صفر درجه سانتیگراد نیز پایداری نشان می دهند.

 

 

روی هم رفته بهترین درجه دما برای این کاکتوس در زمستان ۱۰درجه سانتیگراد است که از ایجاد لکه های نامناسب،قهوه ای رنگ جلوگیری می کند و برای فصل تابستان نیز توصیه می شود که در دمای پائین تر از ۳۸ درجه سانتیگراد و در برابر هوای تازه قرار گیرد.

 

 چند گونه شناخته شده اکینوکاکتوس ها در زیر آمده است:

E.grandis- E.grusonii-E.horizontalonius-E.palmeri-E.platyacanthus-E.polycephalus-E.ignens

 

جدیدترین مطالب سایت