کارنژیا از نام کاشف آمریکایی اندروکارنژیه (Andrrew Carengie) گرفته شده است این کاکتوس بومی بیابان های جنوب خاوری آمریکا است و در شمال مکزیک نیز گسترش دارد. جنس کارنژیا تنها دارای یک گونه به نام ژیگانته آ (C.gigantea) می باشد.
دارای بدنه ای استوانه ای شکل به قطر ۶۰ سانتیمتر و ارتفاع ۱۲ متر است که بعداز ۲۰ الی ۳۰ سال در شرایط مطلوب شاخه های فرعی را ۳ متر بالاتر از سطح زمین ایجاد می کنند.
دارای ۲۴ شکاف ردیفی و آرئول های قهوه ای رنگ که به فاصله ۲٫۵ سانتیمتر از هم قرار گرفته اند. هر آرئول شامل ۲۰ خار شعاعی و ۳ تا ۶ خار مرکزی به درازای ۶ سانتیمتر هستند.
کاکتوس کارنژیا به سبب داشتن تنه قطور و پرخار خود، در طبیعت جایگاه بسیار مناسبی برای آشیانه سازی پرندگان ویژه سرزمین های بومی خود به شمار می رود. زیرا فراهم کردن شکافهایی مناسب برای لانه سازی به آسانی انجام گرفته وهمچنین آنها را از گزند دشمنان دور نگاه می دارد.
آنچه در کتاب ها وفیلم ها از این کاکتوس دیده می شود نمودی از همین گونه Carengiea.gigantea می باشد. در ایران نیز تعداد بیشماری از دوستداران کاکتوس آن را به عنوان مظهر کاکتوس می شناسند.